🟥 WYROKI BEZPRAWIA – JAK PAŃSTWO POLSKIE WIĘZIŁO ZBIGNIEWA STONOGĘ MIMO UNIEWINNIENIA
🟥 WYROKI BEZPRAWIA – JAK PAŃSTWO POLSKIE WIĘZIŁO ZBIGNIEWA STONOGĘ MIMO UNIEWINNIENIA
🟥 WYROK, KTÓREGO NIE POWINNO BYĆ
W dniu 19 listopada 2002 r., Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, wydział VIII Karny, pod przewodnictwem sędzi Marii Turek (sygn. akt VII K 305/01) skazał Zbigniewa Stonogę na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności za rzekome przestępstwo z art. 286 §1 k.k. – oszustwo kredytowe na szkodę banku.
Sąd zastosował również art. 64 §1 k.k., czyli tzw. recydywę, mimo że Stonoga w tamtym czasie nie był nigdy wcześniej prawomocnie skazany. Przepis ten wymaga wcześniejszego skazania za przestępstwo podobne — a Stonoga był jedynie oskarżony w innej sprawie.
Wyrok ten został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 19 marca 2003 r., sygn. akt X Ka 106/03, pod przewodnictwem sędziego Piotra Niedzielaka, późniejszego członka Izby Dyscyplinarnej SN za czasów Zbigniewa Ziobry.
Na podstawie tych wyroków, 15 lipca 2004 r., Zbigniew Stonoga został osadzony w Zakładzie Karnym w Płocku – zakładzie dla recydywistów. Był regularnie transportowany między jednostkami penitencjarnymi. Ostatecznie, gdy zapadła decyzja o jego uwolnieniu, przebywał w ZK Hajnówka, gdzie trafił po jednej z wielu przymusowych relokacji.
🟥 SĄD NAJWYŻSZY PRZYZNAJE RACJĘ OSKARŻONEMU
W dniu 25 lipca 2006 r., Sąd Najwyższy (sygn. akt II KK 86/06) w składzie:
- SSN Lech Paprzycki,
- SSN Jacek Sobczak,
- SSN Ewa Strużyna
uznał, że doszło do rażącego naruszenia prawa karnego materialnego. Wskazano, że bezzasadnie zastosowano art. 64 §1 k.k., co nie powinno mieć miejsca, gdyż Stonoga nie był wcześniej skazany.
Wyrok został uchylony, a sprawa skierowana do ponownego rozpoznania. To znaczyło jedno: 3,5 roku więzienia orzeczono bezprawnie.
🟥 107 DNI NIELEGALNEGO PRZETRZYMYWANIA
Mimo że SN wydał wyrok już 25 lipca 2006, nakaz zwolnienia sporządzono i wysłano do zakładu karnego dopiero 9 października 2006 r.. Do tego czasu Stonoga siedział nadal w więzieniu – bez podstawy prawnej.
Zwolniono go dopiero 24 listopada 2006 r., co oznacza, że przez 107 dni był przetrzymywany bezprawnie.
To oznacza naruszenie:
- art. 41 Konstytucji RP – prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego,
- art. 5 EKPCz – prawo do wolności osobistej i bezpieczeństwa,
- art. 9 MPPOiP – prawo do wolności osobistej i ochrony przed bezprawnym pozbawieniem wolności.
🟥 ZEMSTA ZA AFERĘ PZU – MINKIEWICZ, SZYMAŃSKI, SZYMCZAK
Kulisy tej sprawy są głębokie i polityczne. W 1999 r. Zbigniew Stonoga ujawnił w prokuraturze kulisy wyprowadzania pieniędzy z PZU przez powiązaną sieć ludzi służb i polityki.
Głównymi figurantami byli:
- Janusz Szymański, adwokat, później aresztowany za porwanie Jana Załuski (WSI),
- Jakub Szymczak, notariusz z Warszawy, oskarżony o defraudacje wielomilionowych podatków,
- Piotr Minkiewicz, asystent ministra MSWiA – do dziś poszukiwany listem gończym.
To właśnie po ujawnieniu tych kulis rozpoczęło się ściganie Stonogi. A sprawa kredytowa stała się tylko narzędziem.
🟥 ATAK MEDIALNO-SŁUŻBOWY: DOROTA KANIA
Dorota Kania, dziennikarka „Życia Warszawy”, od 2001 roku prowadziła medialną kampanię dyskredytującą Stonogę. Teksty takie jak „Oszust od Leppera”, „Interesy wg doradcy Leppera” i inne kształtowały narrację, zanim jakikolwiek sąd się wypowiedział.
Kania, powiązana ze środowiskami służb specjalnych, kontynuowała te działania nawet wtedy, gdy Stonoga ubiegał się o azyl polityczny w Norwegii. Na konferencjach Prokuratury Krajowej wskazywano jego nazwisko przy sprawach gdzie dawno zapadły wyroki uniewinniające.
🟥 OSTATECZNE UNIEWINNIENIE
Po licznych kasacjach i uchyleniach, dopiero w dniu 20 października 2010 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy Woli, sygn. akt IV K 118/10, uniewinnił Zbigniewa Stonogę od wszystkich zarzutów.
Sąd obciążył kosztami Skarb Państwa i uznał, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu.
🟥 TABELA PODSUMOWUJĄCA
| Rok | Sąd | Sygnatura akt | Treść rozstrzygnięcia | Uwagi |
| 2002 | SR m.st. Warszawy | VII K 305/01 | Skazanie: 3,5 roku | Sędzia Maria Turek; bezzasadna recydywa (art. 64 §1 k.k.) |
| 2003 | SO Warszawa | X Ka 106/03 | Utrzymanie wyroku | Sędzia Piotr Niedzielak |
| 2004–2006 | ZK Płock / Hajnówka | – | Wykonanie kary | 15.07.2004 – 24.11.2006 |
| 2006 | SN | II KK 86/06 | Uchyla wyrok | Sędziowie: Paprzycki, Sobczak, Strużyna |
| 2006 | SN | – | Nakaz zwolnienia 09.11.2006 | Wysłany po 107 dniach od decyzji |
| 2010 | SR Warszawa Wola | IV K 118/10 | UNIEWINNIENIE | Ostateczne oczyszczenie z zarzutów |
🟥 „WYIMAGINOWANA GRUPA PRZESTĘPCZA” – 19 LAT ŚCIGANIA ZA NIEISTNIEJĄCE OSZUSTWO
🟥 AKT OSKARŻENIA NA ZAMÓWIENIE?
W 2003 roku prokuratura wszczęła śledztwo wobec Zbigniewa Stonogi. W 2007 roku do Sądu Rejonowego w Turku wpłynął akt oskarżenia. Prokuratura zarzuciła mu, że w 2003 roku, działając w zorganizowanej grupie przestępczej, miał dokonywać:
- fikcyjnych transakcji paliwowych,
- wyłudzeń podatkowych,
- oraz fałszowania faktur.
Dowody? Świadectwa ludzi powiązanych z rynkiem paliwowym, którzy nigdy nie współpracowali ze Stonogą. Główna oś narracji opierała się na domniemanych powiązaniach z Andrzejem Śniakiem oraz firmą Cetan z Legnicy, która rzekomo wystawiła fikcyjne zamówienia na transport paliwa.
Zarzuty pojawiły się wkrótce po tym, jak Zbigniew Stonoga w maju 2002 r. złożył zawiadomienie do prokuratury o oszustwie na jego szkodę dokonanym przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne w Warszawie (WSiP S.A.).
W styczniu 2003 roku Stonoga zabrał głos w Sejmie RP w debacie na temat afery Rywina, krytykując system polityczno-biznesowy. Już kilkanaście dni później pojawiły się pierwsze ślady nagonki, a kilka miesięcy później – formalne oskarżenie. To nie był zbieg okoliczności. To była odwetowa reakcja struktur państwowych.
🟥 WĄTEK COLLOSEUM – ZEMSTA SYSTEMU
Zbigniew Stonoga w latach 2002–2003 przyjął pełnomocnictwo do windykacji długów wobec KFI Colloseum, należącej do Józefa Jędrucha. W toku windykacji odkrył, że dłużnikami byli politycy z rządu Leszka Millera i AWW, a także sędziowie, adwokaci i prokuratorzy, którzy przyjęli z Colloseum wielomilionowe zaliczki.
Po tej aktywności i wystąpieniu w Sejmie rozpoczęto przeciwko niemu zmasowaną operację o charakterze polityczno-karnym. Sprawa z Turku to jeden z jej głównych komponentów.
Szczególną rolę w nagłaśnianiu tej sprawy odegrała Dorota Kania, dziennikarka „Życia Warszawy”, znana z powiązań z organami służb specjalnych. Jej teksty – takie jak „Oszust od Leppera”, „Collosalna kariera doradcy Leppera” czy „Stonoga powiązany z grupą paliwową” – pojawiały się na długo przed jakimkolwiek wyrokiem. Przekaz był prosty: wina domniemana to wina pewna.
🟥 WYROK PIERWSZY – UNIEWINNIENIE, ALE TO NIE KONIEC
Dnia 3 września 2012 r., Sąd Rejonowy w Turku (sygn. akt II K 138/07), w składzie:
- SSR Iwona Kaliszewska,
- z udziałem prokuratora Janusza Szelewskiego,
uniewinnił Stonogę zarówno z:
- art. 258 §1 k.k. (udział w grupie przestępczej),
- jak i art. 271 §3 k.k. w zw. z art. 239 §1 i 11 §2 k.k. (fałsz dokumentów, wyłudzenie, matactwo).
Ale prokuratura zaskarżyła uniewinnienie częściowe – i sprawa wróciła.
🟥 ODWOŁANIA, KASACJE, KOŁO ABSURDU
Po pierwszym uniewinnieniu rozpoczął się wieloletni proces apelacji, kasacji i powtórzeń rozpraw. Wyglądało to jak celowe przeciąganie i zastraszanie oskarżonego – system sądownictwa stał się narzędziem represji.
- 12.04.2013 r., SO Konin (sygn. II Ka 61/13) – uchylenie wyroku.
- 16.04.2014 r., SR Turek (sygn. II K 250/13) – ponowne uniewinnienie, sędzia Maria Merdzińska.
- 26.09.2014 r., SO Konin (sygn. II Ka 169/14) – uchylenie, skład: SSO Kordowiecki, SSR Skocki, SSO Cytrowski.
- 16.11.2016 r., SR Turek (sygn. II K 561/14/) – kolejne uniewinnienie, sędzia Karolina Przybylska.
- 21.04.2017 r., SO Konin (sygn. II Ka 57/17) – kolejne uchylenie.
- 30.06.2021r., SR Turek (sygn. II K 191/17) – SKAZANIE
🟥 ARESZTOWANIE I TORTURA PSYCHICZNA
Stonoga został tymczasowo aresztowany 25 lipca 2005 r. i przetrzymywany aż do 9 października 2006 r. – 441 dni izolacji, bez wyroku, na podstawie akt pełnych niepodpisanych notatek i hipotez śledczych.
Warunki aresztu? Jak sam opisywał: brak dostępu do leczenia, szykany ze strony funkcjonariuszy, próby łamania psychicznego i fizycznego.
Sąd Okręgowy w Koninie uznał później, że dowody miały charakter pośredni, niepewny, niekompletny, a akta były manipulowane między śledczymi w celu wymuszenia oskarżenia. To była represja, nie proces.
🟥 OSTATECZNE UNIEWINNIENIE – WYROK Z 2022 ROKU
15 lipca 2022 r., Sąd Okręgowy w Koninie (sygn. akt II Ka 389/21), w składzie:
- SSO Marek Ziółkowski,
- protokolant: Dorota Sobieraj,
- przy udziale prokuratora Jacka Górskiego,
wydał ostateczny wyrok uniewinniający Zbigniewa Stonogę.
🟥 W uzasadnieniu:
„Brak jest jakichkolwiek obiektywnych, spójnych i przekonujących dowodów potwierdzających tezę o rzekomym udziale oskarżonego w wystawianiu nierzetelnych faktur, czy działaniu w grupie przestępczej.”
Sąd:
- wskazał na brak relacji między Stonogą a podmiotami wskazanymi w akcie oskarżenia,
- wykluczył jakikolwiek związek finansowy,
- uznał, że oskarżenie miało charakter hipotetyczny i polityczny.
SSO Marek Ziółkowski:
„Dalsze prowadzenie tej sprawy naruszałoby zasadę rzetelnego procesu i byłoby nieproporcjonalną ingerencją w prawa oskarżonego.”
🟥 TABELA WYROKÓW – PRZYPADEK 8 Wyroków w jednej sprawie
| Nr | Sygn. akt | Sąd | Data orzeczenia | Sędzia / skład orzekający | Efekt |
| II K 138/07 | SR Turek | 03.09.2012 | SSR Iwona Kaliszewska | Uniewinnienie (pkt I i II) | |
| II Ka 61/13 | SO Konin | 12.04.2013 | SSO Agata Wilczewska, SSO Waldemar Cytrowski, SSO Robert Kwieciński | Uchylenie pkt II i przekazanie do ponownego rozpoznania | |
| II K 250/13 | SR Turek | 16.04.2014 | SSR Maria Merdzińska | Uniewinnienie | |
| II Ka 169/14 | SO Konin | 26.09.2014 | SO Marek Kordowiecki, SSO Waldemar Cytrowski, SSR Karol Skocki | Uchylenie i przekazanie | |
| II K 561/14 | SR Turek | 16.11.2016 | SSR Karolina Przybylska | Uniewinnienie | |
| II Ka 57/17 | SO Konin | 21.04.2017 | SSO Karol Skocki, SSO Agata Wilczewska, SSO Anna Klimas | Uchylenie i przekazanie | |
| II K 191/17 | SR Turek | 30.06.2021 | SSR Barbara Sowińska | Skazanie – 1 rok i 2 miesiące pozbawienia wolności (art. 239 §1 kk) | |
| II Ka 389/21 (uzasadn.) | SO Konin (ostateczne uniewinnienie) | 2022 | SSO Agata Wilczewska, SSO Anna Klimas, SSO Karol Skocki | Uniewinnienie – ostateczne, sprawa zakończona |
„19 lat mojej młodości zmarnowano na coś, co nawet nie było błędem. To był precyzyjnie zaplanowany akt politycznego odwetu.”
— Zbigniew Stonoga
🟥 Fałszywe oskarżenie – 08 września 2003 r., Bytom
Zbigniew Stonoga został objęty śledztwem w sprawie rzekomego oszustwa na kwotę 5150 zł, które miał popełnić na szkodę firmy PNG – PLAY Sp. z o.o. oraz osoby fizycznej — Jacka Stencel. Sprawa dotyczyła:
- zakupu samochodu marki Fiat Ducato (rejestracja EWIX 210),
- jego sprzedaży z rzekomym zatajeniem wad prawnych,
- oraz pobrania pieniędzy za naprawę pojazdu bez podstawy prawnej.
Zarzut dotyczył art. 286 §1 k.k. – oszustwa.
🟥 Prokuratura mówi „nie” – sprawa umorzona
Dnia 23 marca 2005 roku prokurator Aleksandra Kuderaszka-Urgacz z Prokuratury Rejonowej w Bytomiu wydała postanowienie o umorzeniu dochodzenia wobec Zbigniewa Stonogi (sygn. akt 2 Ds 1606/04), stwierdzając:
„Zebrany materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, że podejrzany dopuścił się zarzucanego mu czynu.”
– Postanowienie o umorzeniu, s. 1
Prokuratura wskazała, że:
- nie udowodniono działania z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej,
- brak było jednoznacznych dowodów na oszustwo,
- rozbieżności między wersjami stron nie stanowiły podstawy do aktu oskarżenia.
🟥 Dorota Kania – „oszust od Leppera”
Zaledwie dzień przed wydaniem postanowienia o umorzeniu (22 marca 2005 r.), Dorota Kania opublikowała w prasie artykuł pt. „Oszust od Leppera”, w którym:
- opisała Zbigniewa Stonogę jako kryminalistę,
- łączyła jego nazwisko z Andrzejem Lepperem,
- przypisywała mu winę i przestępstwa, które nie tylko nie zostały udowodnione – ale formalnie umorzone.
W artykule Kania użyła tej sprawy (2 Ds 1606/04) jako argumentu, by publicznie skompromitować Zbigniewa Stonogę, który — jak wynikało z jej tekstu — miał być „pupilem politycznym środowisk Samoobrony” i „człowiekiem z kryminalną przeszłością”.
W rzeczywistości Stonoga w chwili publikacji nie był ani skazany, ani nawet oskarżony. Był osobą podejrzaną, a dzień później – oczyszczoną z zarzutu.
🟥 Manipulacja w stylu Kani
Wzór jest już dobrze znany: Kania publikuje oszczerczy tekst dzień przed wydaniem decyzji przez prokuraturę, nie czekając na wynik śledztwa. Artykuł, opublikowany w ogólnopolskiej prasie, opierał się nie na faktach, lecz na przeciekach i przypuszczeniach.
Dziś już wiemy, że sprawa:
- została umorzona z braku dowodów,
- nigdy nie trafiła do sądu,
- nie powinna być opisywana publicznie w kontekście winy.
A mimo to narracja „oszusta od Leppera” utrwaliła się w przestrzeni medialnej na lata.
🟥 ROZDZIAŁ V: Tabela podsumowująca
| Rok | Organ | Sygnatura | Zarzut | Rozstrzygnięcie | Uwagi |
| 2003 | Prokuratura Rejonowa w Bytomiu | 2 Ds 1606/04 | Art. 286 §1 k.k. (oszustwo) | Umorzenie dochodzenia | Brak dowodów |
| 2005 | Prasa (D. Kania) | – | „Oszust od Leppera” | Publikacja dzień przed umorzeniem | Artykuł niezgodny z prawdą |
| 2005–2024 | Media | – | Fałszywa etykieta | Utrwalona mimo umorzenia | Nieodwołana przez autorkę |
🟥 Podsumowanie
To już Przykład nr 3 – kolejny dowód na to, że Zbigniew Stonoga był systemowo niszczony nie tylko przez instytucje państwowe, ale i sprzyjające im media.
Dorota Kania nie opisywała rzeczywistości – ona ją konstruowała, bazując na aktach śledztw jeszcze nie zakończonych, ignorując decyzje prokuratury, a przede wszystkim – ignorując prawdę.
Stonoga nie został oskarżony, nie został skazany, nie miał procesu. Został tylko publicznie zlinczowany.
🟥 Trzy zarzuty – żadnego dowodu
Zbigniew Stonoga został oskarżony o:
- Oszustwo na kwotę 62 000 zł – miał wprowadzić Roberta Dobieckiego w błąd przy sprzedaży komponentów komputerowych (art. 286 §1 k.k.).
- Kolejne oszustwo – tym razem na 42 000 zł w związku ze sprzedażą sprzętu komputerowego i użyciem jego firmy do wystawienia faktur (art. 286 §1 k.k.).
- Groźby karalne – miał rzekomo grozić Dobieckiemu śmiercią (art. 190 §1 k.k.).
Proces trwał prawie 5 lat. Oskarżenie opierało się głównie na zezwaniach jednego świadka – rzekomego pokrzywdzonego. Nie przedstawiono żadnych przekonujących dowodów materialnych. Żadnych nagrań, dokumentów potwierdzających groźby, ani niezależnych świadków.
🟥 Uniewinnienie – Sąd mówi „dość”
W dniu 24 lutego 2011 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia, pod przewodnictwem sędziego Jacka Łabudy, orzekł:
„Zbigniewa Stonogę uniewinnia się od popełnienia zarzucanych mu czynów.”
– Sygn. akt V K 1939/06
Dodatkowo sąd:
- zasądził na rzecz Stonogi koszty postępowania,
- wypłacił mu zwrot kosztów obrony,
- w całości obciążył Skarb Państwa za niesłuszne oskarżenie.
🟥 Dorota Kania znowu na posterunku
Mimo wyroku uniewinniającego, Dorota Kania nie odpuszczała. Już wcześniej łączyła Zbigniewa Stonogę z „układami”, „Samooobroną”, bez czekania na finał procesu, zaczęła kolportować kolejną wersję:
🔴 „Zbigniew Stonoga – komputerowy oszust mafii VAT-owskiej” – tak według informacji ze źródeł medialnych brzmiała linia narracyjna rozpowszechniana wokół tej sprawy.
Kania, mając pełną świadomość toczącego się procesu, opisywała w swoich publikacjach domniemane oszustwa jako fakty dokonane, a samego Stonogę jako „figuranta powiązanego z politykami”.
Nigdy nie wspomniała o uniewinnieniu, które zakończyło postępowanie w całości na korzyść oskarżonego.
🟥 Cień fałszywych oskarżeń
Jak zawsze w tego typu przypadkach – fałszywe oskarżenie zostaje w pamięci zbiorowej, a wyrok uniewinniający – przemilczany.
Stonoga został oczyszczony z zarzutów przez niezależny sąd, ale jego nazwisko nadal funkcjonowało w mediach jako synonim oszustwa, wyłącznie dlatego, że narrację wykreowała jedna osoba – Dorota Kania.
🟥 ROZDZIAŁ V: Tabela podsumowująca
| Rok | Sąd | Sygnatura | Zarzut | Rozstrzygnięcie | Uwagi |
| 2011 | SR Warszawa Śródmieście | V K 1939/06 | Art. 286 §1, 190 §1 k.k. | Uniewinnienie | Trzy zarzuty oddalone |
| 2006–2011 | Media | – | „Komputerowy oszust” | Bez podstaw | Narracja Doroty Kani, brak sprostowania |
| 2011 | Skarb Państwa | – | – | Obciążony kosztami procesu | Zwrot wydatków na obronę |
🟥 Podsumowanie
Cztery lata procesu, trzy poważne zarzuty, dziesiątki godzin rozpraw – i pełne uniewinnienie.
A mimo to, Dorota Kania i środowiska jej sprzyjające utrwalały przekaz o rzekomej winie Zbigniewa Stonogi. Robiono to z pełną świadomością, że zarzuty upadły, ale nigdy nie pojawiła się informacja o oczyszczeniu go z winy.
To już kolejny dowód, że w Polsce wyrok sądu nie wystarcza, jeśli wcześniej osądził cię dziennikarz reżimowy.
🟥 LEGITYMACJE, PODRĘCZNIKI I 2,4 MILIONA – 18 LAT SYSTEMOWEGO ATAKU
🟥 POCZĄTEK: ZEMSTA ZA PZU
W 1999 roku Zbigniew Stonoga ujawnia dokumenty dotyczące nielegalnej prywatyzacji PZU przez Eureko. Sprawa wstrząsa opinią publiczną i strukturami państwa. W odpowiedzi – w 2002 r. Prokuratura Apelacyjna w Warszawie wszczyna śledztwo Ap II Ds. 7/02. Oficjalnie chodzi o działalność w branży poligraficznej. W rzeczywistości – o zniszczenie sygnalisty.
🟥 SPRAWA VIII K 237/11: LEGITYMACJE SAMOOBRONY
SĄD: Sąd Okręgowy w Warszawie
SYGNATURA: VIII K 237/11
SĘDZIA: Hubert Gąsior
DATA WYROKU: 2 kwietnia 2013
OKRES MIĘDZY CZYNEM A WYROKIEM: 11 lat
Prokurator Hanna Gorajska-Majewska oskarża Stonogę o:
– rzekome oszustwo przy wydrukowaniu 40 tys. legitymacji dla Samoobrony RP,
– podrobienie faktur,
– wielomilionowe wyłudzenie na szkodę WSiP S.A. (2.367.000 zł),
– działanie w ciągu przestępstw z art. 91 §1 kk.
Stonoga dostarcza zamówione materiały. Faktury są zgodne z umową. Mimo to sąd skazuje go na 4 lata więzienia – wyłącznie za legitymacje. Pozostałe zarzuty upadają lub zostają uznane za nieudowodnione.
🟥 WYROK SN II KK 125/14: KASACJA Z UWAGĄ NA NARUSZENIA
SĄD: Sąd Najwyższy
SYGNATURA: II KK 125/14
SĘDZIA: Marek Pietruszyński
DATA WYROKU: 14 stycznia 2015
Kasacja zostaje uwzględniona. Sąd Najwyższy wskazuje na:
– rażące naruszenia prawa materialnego i procesowego,
– ignorowanie dowodów korzystnych dla oskarżonego,
– wewnętrzne sprzeczności w uzasadnieniu wyroku SO.
Wyrok zostaje uchylony, sprawa trafia do ponownego rozpoznania.
🟥 WYROK KOŃCOWY XII K 81/16: UNIEWINNIENIE
SĄD: Sąd Okręgowy w Warszawie
SYGNATURA: XII K 81/16
SĘDZIA: Iwona Strączyńska
DATA WYROKU: 6 sierpnia 2020
OKRES MIĘDZY CZYNEM A UNIEWINNIENIEM: 18 lat
Po 18 latach od rzekomego czynu sąd orzeka pełne uniewinnienie Zbigniewa Stonogi.
Rzekome oszustwo: 105.192 zł – nie miało miejsca.
Legitymacje zostały dostarczone.
Nie stwierdzono zamiaru wprowadzenia w błąd.
Brak szkody. Brak czynu zabronionego.
🟥 WĄTEK WSiP: 2.367.000 ZŁ „SZKODY”, KTÓREJ NIE BYŁO
W akcie oskarżenia wskazano również rzekome oszustwo na szkodę państwowego wydawnictwa WSiP S.A. – wartość: 2.367.000 zł.
Ocena sądu:
– faktury były rzeczywiste,
– zamówienie zrealizowane,
– szkoda nie powstała.
Zarzut ten nie tylko nie został udowodniony – został całkowicie obalony.
🟥 ROZDZIAŁ VI – PROKURATOR H. GORAJSKA-MAJEWSKA: AKTY OSKARŻENIA WBREW DOWODOM
Akty oskarżenia autorstwa prokurator Hanny Gorajskiej-Majewskiej zostały trzykrotnie podważone przez sądy.
Zarzuty były:
– fragmentaryczne,
– budowane w oderwaniu od rzeczywistości,
– oparte na „ciągu przestępstw”, którego nie było.
Sądy kolejno unieważniały poszczególne oskarżenia. Gorajska działała wbrew interesowi publicznemu, budując sprawę z motywacją polityczną.
🟥 ROZDZIAŁ VII – MEDIA: KANIA, KTÓRA OGŁOSIŁA WYROK PRZED WYROKIEM
Dziennikarka Dorota Kania – współodpowiedzialna za medialną egzekucję. Już w 2005 roku publikowała artykuły:
– „Oszust od Leppera”,
– „Interesy doradcy Leppera”.
Nawet po uniewinnieniu Stonogi, Kania kontynuowała kampanię medialną. W 2020 roku, gdy ubiegał się o azyl polityczny w Norwegii, w mediach publicznych i na konferencjach Prokuratury Krajowej przywoływano zarzuty z tej sprawy, jakby wciąż były aktualne.
🟥 ROZDZIAŁ VIII – TABELA
| Nr | SYGNATURA | SĄD | DATA WYROKU | SĘDZIA | EFEKT |
| 1 | VIII K 237/11 | SO Warszawa | 02.04.2013 | Hubert Gąsior | częściowe skazanie |
| 2 | II KK 125/14 | Sąd Najwyższy | 14.01.2015 | Marek Pietruszyński | uchylenie |
| 3 | XII K 81/16 | SO Warszawa | 06.08.2020 | Iwona Strączyńska | pełne uniewinnienie |
🟥 PODSUMOWANIE
Wartość rzekomej szkody: ponad 2,4 mln zł.
Czas trwania postępowań: 18 lat.
Efekt: pełne uniewinnienie.
W tej sprawie nie chodziło o wymiar sprawiedliwości.
To był przykład działania struktur państwowych, które miały jeden cel: zniszczyć osobę ujawniającą niewygodne prawdy.
TO BYŁ PROCES POLITYCZNY
🟥 „OSZUST OD LEPPERA”, CZYLI JAK MEDIA, POLITYKA I PROKURATURA WSPÓLNIE ŚCIGAŁY CZŁOWIEKA NIEWINNEGO
🟥 I. TŁO POLITYCZNO-MEDIALNE
W 2005 roku w jednym z najgłośniejszych tabloidów — Życie Warszawy — Dorota Kania opublikowała artykuł zatytułowany „Oszust od Leppera”. Tekst ten był kontynuacją zakrojonej na szeroką skalę medialnej nagonki na Zbigniewa Stonogę, która trwała nieprzerwanie od 2001 roku. Kania sugerowała, że Stonoga — mający według niej związki z Andrzejem Lepperem i Samoobroną — wykorzystywał te relacje do wyłudzania towarów i usług. Artykuł był wyjątkowo oszczerczy, zawierał niepotwierdzone informacje i insynuacje, których nie potwierdził żaden sąd ani prokuratura.
Do dziś Dorota Kania — wbrew wyrokowi sądu — rozpowszechnia informacje o tej sprawie jako rzekomy „dowód przestępstw”, ignorując całkowite uniewinnienie Stonogi. Co więcej, publikacje te były powielane nawet w czasie, gdy Stonoga ubiegał się o azyl polityczny w Norwegii, a Prokuratura Krajowa na konferencjach prasowych manipulowała faktami, prezentując tę sprawę jako czyn ciągle ścigany — mimo że Zbigniew Stonoga został uniewinniony w całości.
🟥 II. OPIS SPRAWY KARNEJ VIII K 271/10
📍 Sygnatura: VIII K 271/10
📍 Sąd: Sąd Okręgowy w Warszawie, VIII Wydział Karny
📍 Data czynu: 8 listopada 2001 r.
📍 Data wyroku: 5 kwietnia 2012 r.
📍 Sędzia: SSO Tomasz Julian Grochowicz
📍 Oskarżyciel publiczny: Prokuratorzy Agnieszka Mączka, Magdalena Zbierada, Karina Soków
Zarzut dotyczył wyłudzenia przez Zbigniewa Stonogę sprzętu komputerowego o wartości 213.587 zł 84 gr od przedsiębiorcy Jacka Pawlaka. Prokuratura twierdziła, że Stonoga w chwili zamówienia sprzętu nie miał zamiaru za niego zapłacić i działał z zamiarem oszustwa. W tle oskarżenia znalazła się umowa WSiP S.A. na dostawę towaru od spółki Willa sp. z o.o. na 2.367.288,99 zł, którą to spółkę reprezentował Stonoga. Gdy WSiP nie zapłaciło za towar, Willa sp. z o.o. nie mogła uregulować zobowiązania wobec Jacka Pawlaka.
🟥 III. ANALIZA WYROKU
Po ponad 10 latach od zdarzenia sąd wydał wyrok, który w całości uniewinnił Zbigniewa Stonogę od zarzutu popełnienia przestępstwa. W uzasadnieniu sąd wskazał:
„Nie każda nawet nierzetelna realizacja stosunku zobowiązaniowego oznacza automatycznie zrealizowanie znamion oszustwa.”
Sąd uznał, że Prokuratura nie przedstawiła żadnego jednoznacznego dowodu winy. Co więcej, wskazano, że działania Stonogi były próbą rozwiązania sytuacji gospodarczej, a nie oszustwem. Sąd również obnażył słabość zeznań pokrzywdzonego, wskazując, że były one oparte na domysłach, a nie na faktach.
🟥 IV. OCENA PROKURATURY I MEDIÓW
Działania Prokuratury, zwłaszcza w zakresie formułowania zarzutu, noszą znamiona politycznej motywacji. Mimo braku dowodów, akt oskarżenia oparto na medialnym hałasie wokół rzekomych związków Stonogi z Lepperem. Prokuratorzy Agnieszka Mączka, Magdalena Zbierada i Karina Soków nie przedstawili dowodów zamiaru przestępczego, opierając zarzut na fakcie braku zapłaty — co może być skutkiem zatorów płatniczych, a nie przestępstwa.
Dziennikarka Dorota Kania — powiązana z prorządowymi mediami — powieliła wersję wydarzeń, która w całości została podważona przez niezawisły sąd. Jej publikacja pt. „Oszust od Leppera” miała charakter paszkwilu, który do dziś funkcjonuje jako źródło dezinformacji.
🟥 V. TABELA PODSUMOWUJĄCA – PRZYKŁAD 7
| Numer przykładu | Sygnatura sprawy | Data czynu | Data wyroku | Sąd | Sędzia | Wynik |
| 7 | VIII K 271/10 | 08.11.2001 | 05.04.2012 | SO Warszawa, VIII Wydział | SSO Tomasz Julian Grochowicz | Uniewinnienie |
🟥 VI. PUENTA
ZBIGNIEW STONOGA BYŁ PRZEŚLADOWANY ZA RZEKOME ZWIĄZKI POLITYCZNE I AKTYWNOŚĆ SPOŁECZNĄ.
🟥 19 MIESIĘCY ARESZTU ZA CUKIER — WYROK PO 16 LATACH
🟥 OSKARŻENIE O „CUKROWY PRZEKRĘT”
W grudniu 2019 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie wydał wyrok w sprawie o sygnaturze VIII K 379/13. Oskarżonym był Zbigniew Stonoga – przedsiębiorca, aktywista, publicysta, wcześniej już kilkukrotnie uniewinniony po politycznych represjach.
Prokuratura zarzucała mu, że w okresie od 15 listopada 2002 r. do 13 maja 2003 r., działając w porozumieniu z innymi osobami, wprowadził w błąd firmę Sugar Tor Sp. z o.o. Cukrownia w Dobrem, zawierając umowę dzierżawy magazynów i zbywając przechowywany tam cukier o masie 2749,8 tony. Wartość domniemanej szkody miała wynosić 4.977.138 złotych.
Zarzut postawiono z art. 286 §1 k.k. i art. 294 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k., a więc oszustwa znacznej wartości i działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
🟥 19 MIESIĘCY W ARESZCIE
W związku z tą sprawą Zbigniew Stonoga został tymczasowo aresztowany i pozbawiony wolności przez 19 miesięcy, mimo że postępowanie trwało aż 16 lat – od chwili zdarzenia (2002–2003) do wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego w grudniu 2019 roku.
Przetrzymywany był na podstawie wątpliwego oskarżenia, a cały proces charakteryzował się:
- absurdalnie długim okresem postępowania,
- brakiem bezpośrednich dowodów,
- decyzjami podejmowanymi na podstawie domniemań,
- wieloletnią bezczynnością organów ścigania.
🟥 ROZDZIAŁ III: UNIEWINNIENIE
Dnia 10 grudnia 2019 r., skład sędziowski w osobie SSR Anity Kowal orzekł:
„Oskarżonego Zbigniewa Stonogę uniewinnia się od popełnienia zarzucanego mu czynu.”
Koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.
Sąd wskazał, że nie ma wystarczających dowodów na przestępstwo, a domniemana szkoda mogła wynikać z konfliktu cywilnoprawnego, nie karnego. Po latach represji, pozbawienia wolności i medialnego napiętnowania — Stonoga został oczyszczony z zarzutów.
🟥 ROZDZIAŁ IV: KONTEKST I REPRESJA SYSTEMOWA
Wyrok ten jest czwartym z kolei uniewinnieniem Zbigniewa Stonogi w sprawie o dużym ciężarze medialnym. Sam fakt, że pozostawał w areszcie tymczasowym blisko 600 dni, mimo braku jednoznacznych dowodów, wskazuje na systemowe nadużycie instytucji aresztu — stosowanego jako forma prewencyjnej represji wobec osoby publicznej, niewygodnej dla struktur państwowych.
🟥 TABELA SPRAWY
| Rok | Sąd | Sygnatura Akt | Treść Rozstrzygnięcia | Uwagi |
| 2003 | Prokuratura | – | Wszczęcie śledztwa | Dot. wyłudzenia cukru na kwotę 4,9 mln zł |
| 2013 | SR Warszawa Praga-Północ | VIII K 379/13 | Proces karny | Trwał 6 lat w sądzie, 16 lat od czynu |
| – | – | – | Areszt tymczasowy | 19 miesięcy pozbawienia wolności |
| 2019 | SR Warszawa Praga-Północ | VIII K 379/13 | UNIEWINNIENIE | SSR Anita Kowal |
Proces, który trwał 16 lat, zakończył się pełnym uniewinnieniem, po tym jak obywatel RP spędził 19 miesięcy w areszcie bez wyroku.
To nie błąd wymiaru sprawiedliwości.
To kolejny akt systemowego prześladowania politycznego.
🟥 19 MIESIĘCY ARESZTU, 16 LAT PROCESU, UNIEWINNIENIE – SPRAWA ZBIGNIEWA STONOGI I INNYCH
🟥 POCZĄTEK – „SPRAWA WYSZKOWSKA”
W 2007 roku do Sądu Rejonowego w Ostrołęce (sygn. akt II K 192/07) trafił akt oskarżenia wobec Zbigniewa Stonogi i kilkunastu innych osób, w tym Huberta Kawińskiego i Roberta Zdunka. Prokuratura zarzuciła oskarżonym udział w rzekomej zorganizowanej grupie przestępczej, która w latach 1997–2000 miała dokonywać:
- wymuszeń rozbójniczych,
- rozbojów,
- kradzieży pojazdów,
- i wymuszeń zwrotu mienia.
Zbigniewowi Stonodze postawiono zarzut czynu z art. 191 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. w związku z rzekomym przestępstwem popełnionym latem 2002 roku – przy udziale Daniela Dominikaniego – wobec nieustalonych osób, w miejscowości Łąki. Miało dojść do aktu wymuszenia zwrotu pieniędzy przy użyciu przemocy, jednak brakowało personaliów pokrzywdzonych, brak było dowodów materialnych, a jedynym źródłem oskarżenia były zeznania świadków incognito oraz przypuszczenia organów ścigania.
Mimo to, Stonoga został tymczasowo aresztowany w dniu 25 lipca 2002 r. i spędził 19 miesięcy w izolacji, aż do 9 października 2004 r. Wcześniej – w związku z tą samą sprawą – był już pozbawiony wolności w okresie od 2002 do 2004 roku, co łącznie oznacza ponad 3 lata pozbawienia wolności przed jakimkolwiek prawomocnym skazaniem.
Areszt ten – jak w przypadku wielu innych spraw politycznych – opierał się na ogólnikowych zeznaniach i domniemaniach.
🟥 WYROK PIERWSZY – UNIEWINNIENIE I JEGO UCHYLENIE
Dnia 21 października 2008 r., Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej po kilkuletnim postępowaniu wydał wyrok uniewinniający Zbigniewa Stonogę. Sąd uznał, że dowody zgromadzone w sprawie są niewystarczające, a zarzuty nie zostały udowodnione. Stwierdzono:
„brak danych pozwalających na przypisanie sprawstwa”,
„niespójność zeznań świadków i brak wskazania ofiary”,
„niemożność przeprowadzenia konfrontacji z rzekomymi pokrzywdzonymi, gdyż nie zostali oni ustaleni”.
Wyrok został uchylony przez Sąd Okręgowy w Ostrołęce, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania
🟥 KOLEJNE UNIEWINNIENIE – WYROK Z 1 MARCA 2013
Dnia 1 marca 2013 r., Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej w składzie SSR Grażyny Przewoźnej wydał kolejny wyrok, w którym ponownie uniewinnił Zbigniewa Stonogę od zarzutu popełnienia czynu z art. 191 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. (sygn. akt II K 192/07).
Sąd stwierdził wprost:
„Brak wiarygodnych dowodów na udział oskarżonego w czynie”,
„Brak jednoznacznych wskazań co do czasu, miejsca i przebiegu zdarzenia”,
„Nieustalenie pokrzywdzonych” – co czyniło niemożliwe przypisanie winy.
Stonoga został uznany niewinnym, a koszty obrony poniósł Skarb Państwa – przyznano mu 1033,20 zł tytułem zwrotu kosztów.
🟥 UCHYLENIE WYROKU Z 2013 – II KA 391/13
Jednakże, dnia 16 lipca 2014 r., Sąd Okręgowy w Ostrołęce (sygn. akt II Ka 391/13) rozpoznał apelację prokuratora i uchylił wyrok uniewinniający z 2013 roku, wskazując na:
- niewystarczające ustalenia faktyczne,
- pominięcie przez sąd I instancji oceny wszystkich zeznań świadków,
- oraz brak dostatecznej analizy ewentualnego udziału oskarżonych w przypisywanych im czynach.
Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania do Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej.
🟥 WYROK SKAZUJĄCY I ZDANIE ODRĘBNE SĘDZIEGO – 10 SIERPNIA 2020 R.
Po wielokrotnych uniewinnieniach i uchyleniach wyroków, dnia 10 sierpnia 2020 r. Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej (sygn. akt II K 135/17) wydał wyrok skazujący Zbigniewa Stonogę na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Wyrok ten zapadł na podstawie wątpliwych zeznań świadków koronnych, bez ustalenia tożsamości pokrzywdzonych, i mimo sprzeciwu jednego z sędziów, który złożył zdanie odrębne, stwierdzając:
„dowody nie spełniają podstawowych standardów wiarygodności”,
„sprzeczności i brak tożsamości pokrzywdzonych czynią niemożliwym przypisanie winy”.
🟥 WYROK ODWOŁAWCZY – ŁAGODZĄCY – 7 KWIETNIA 2021 R. – II KA 30/21
Po wniesieniu apelacji przez obronę, Sąd Okręgowy w Ostrołęce (sygn. akt II Ka 30/21) zmienił wyrok z 2020 r., eliminując z jego treści działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k., a następnie łagodząc karę do 2 lat pozbawienia wolności.
🟥 KASACJA I NARUSZENIE ZASADY SPECJALNOŚCI
W dniu 29 marca 2023 r., Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów uznał kasację w sprawie Zbigniewa Stonogi za zasadną.
„Zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Ostrowi Mazowieckiej z dnia 1 marca 2013 r. został uchylony z powodu rażącego naruszenia przepisów postępowania karnego.”
Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Ostrołęce w trybie postępowania odwoławczego.
WAŻNE: Zanim jednak wyrok został skasowany, w dniu 6 lutego 2023 r., Zbigniew Stonoga został ponownie pozbawiony wolności w wyniku wykonania wyroku 2 lat pozbawienia wolności, mimo że:
- był on objęty zasadą specjalności z art. 607e §1 k.p.k.,
- strona holenderska, która wydała go Polsce 2 czerwca 2021 r., wyraziła sprzeciw wobec wykonania tej kary,
- i sama kara została następnie uchylona przez Sąd Najwyższy, co oznacza, że wykonano karę, która dziś prawnie nie istnieje.
🟥 UMORZENIE – WYROK Z 7 GRUDNIA 2023 R.
Dnia 7 grudnia 2023 r., Sąd Okręgowy w Ostrołęce (sygn. akt II Ka 133/23) po 16 latach postępowania i trzecim postępowaniu apelacyjnym wydał prawomocny wyrok umarzający postępowanie karne wobec Zbigniewa Stonogi.
„Upłynął termin przedawnienia ścigania przestępstwa zarzucanego oskarżonemu, a prowadzenie dalszego postępowania byłoby sprzeczne z zasadą rzetelnego procesu”.
🟥 TABELA WYROKÓW:
| Data orzeczenia | Sąd | Sygn. akt | Rozstrzygnięcie |
| 21.10.2008 | Sąd Rejonowy w Ostrowi Maz. | brak | Uniewinnienie |
| 14.01.2009 | Sąd Okręgowy w Ostrołęce | II Ka 391/13 | Uchylenie uniewinnienia z 2008 |
| 01.03.2013 | Sąd Rejonowy w Ostrowi Maz. | II K 192/07 | Uniewinnienie |
| 10.08.2020 | Sąd Rejonowy w Ostrowi Maz. | II K 135/17 | Skazanie (zdanie odrębne) |
| 07.04.2021 | Sąd Okręgowy w Ostrołęce | II Ka 30/21 | Zmiana wyroku – kara łagodzona |
| 06.02.2023 | – | – | Wykonanie kary sprzeczne z zasadą specjalności |
| 29.03.2023 | Sąd Najwyższy | brak | Uchylenie wyroku SR i przekazanie do SO Ostrołęka |
| 07.12.2023 | Sąd Okręgowy w Ostrołęce | II Ka 133/23 | Umorzenie postępowania z powodu przedawnienia |
